Logomania

De steden en gemeenten vormen de basislaag van ons bestuurlijk systeem. Een gemeente heeft dan ook behoefte aan een duidelijke identiteit. Als symbool hiervan heeft elke gemeente het recht een wapen te voeren. Een dergelijk wapen wordt toegekend overeenkomstig de wetgeving terzake (Decreet van 27 april 2007 houdende vaststelling van het wapen en de vlag van de provincies, gemeenten en districten en de Vlaamse Gemeenschapscommissie). Deze wapens hebben een diepe historische achtergrond en zijn opgesteld volgens de strikte regels van de heraldiek.

De laatste jaren slaat de moderne communicatie echter overal toe: ook de steden en gemeenten blijven er niet van gevrijwaard. De vlotte jongens en meisjes van de moderne communicatie, die doorgaans noch van geschiedenis, noch van heraldiek veel kaas hebben gegeten, wijzen de wapens van de hand als ouderwets. Neen, logo's moeten het nu zijn!

Neem bijvoorbeeld de stad Mechelen. Het historische wapenschild werd er vervangen door een eerder nietszeggend logo met gele bol. Wat moet dit voorstellen? De Mechelaars zijn gekend als Maneblussers, maar deze gele bol doet eerder aan de zon denken. En een obligate slogan als Stad in volle vaart hoort er natuurlijk ook bij.






De omschakeling is grondig gebeurd: op alle communicatiemedia, straatnaamborden, voertuigen,.... prijkt nu de gele bol. Op de stedelijke website is er zelfs van het wapen geen spoor meer te bekennen.

Ook landelijke gemeenten blijven van dit verschijnsel niet gespaard. Momenteel heerst er in Heist-op-den-Berg een grote commotie rond de invoer van een nieuw gemeentelijk logo. De bevolking neemt het niet dat het traditioneel wapenschild met de zwaan, die symbool staat voor de gemeente, naar de achtergrond wordt gedrongen.






Veel van de moderne logo's zijn naast inhoudsloos echter ook zeer tijdsgebonden zijn: binnen enkele jaren oogt dit hopeloos oud-modisch, en kan men opnieuw beginnen, en kan er terug met gemeenschapsgeld worden gegooid: de communicatiebureaus rekenen immers stevig door om hun gebakken lucht te verkopen.

Het zou dan ook gepast zijn moest de toezichthoudende overheid (Vlaams Gewest) hier ingrijpen en de gemeenten aansporen om in hun communicatie in de eerste plaats gebruik te maken van hun officieel wapen als symbool, eerder dan de middelen van hun burgers te besteden aan holle moderne communicatie. De officiële gemeentewapens zijn van een tijdloze waarde over de eeuwen heen, en stralen de waardigheid uit die hoort bij de gemeente als officieel bestuursorgaan, in tegenstelling met de logo's die een commercieel en publicitair aspect hebben.

Een gemeente is immers geen product, en een burger geen consument!