Witte chrysanten

1 november, Allerheiligen, tijd voor het traditioneel bezoek aan de begraafplaatsen. Een typische gewoonte van onze landstreken en een deel van onze rijke cultuur. Een gewoonte echter die bedreigd wordt door een aantal moderne evoluties: enerzijds de afschaffing in 1971 van de "eeuwigdurende eigendom" op de begraafplaatsen, een maatregel die tegen alle rechtsprincipes werd ingevoerd, en anderzijds de stijgende populariteit van lijkverbranding ofte crematie.
Maar ook diegenen die de novembertraditie in ere willen houden worden met problemen geconfronteerd. De traditionele kerkhofbloem, de grootbloemige witte chrysant, is bij ons vrijwel niet meer te krijgen, in tegenstelling met bv. Japan (foto). Kleinbloemige voornamelijk gele chrysanten maken thans de dienst uit. Mooie bloempjes, dat niet gelaten, maar wat hebben de traditionele witte chrysanten misdaan om niet meer aangeboden te worden? Eens te meer een probleem van marketing en consumptie, waarbij de consument geen keuze meer heeft dan te consumeren wat hem wordt ter beschikking gesteld...