Erfgoed verdient prioriteit!

Ponton op de Dijle

De gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur. Het is hier niet de bedoeling van prognoses te maken, die zijn toch meestal fout. Laten we dan eens de onderscheiden partijprogramma's bekijken: wat opvalt, is dat het aspect "erfgoed" niet de aandacht krijgt dat het verdient, in het beste geval krijgt het een subparagraaf onder de hoofding cultuur of iets dergelijks.

Nochtans zou ons bouwkundig, landschappelijk en roerend erfgoed een eerste prioriteit moeten zijn in een verantwoord beleid. Het erfgoed is immers bij uitstek het symbool en de drager van onze cultuur. Het is een kostbaar en onvervreemdbaar gegeven dat moet gekoesterd worden. In een maatschappij waar de industriële productie onderworpen is aan een niets ontziende globalisatie.
Een groot deel van de goederen op onze markt wordt thans in Azië geproduceerd (zelfs bv. de stalen buizen van het Dijleponton te Mechelen op de afbeelding), en ook de zogenaamde kenniseconomie ontsnapt niet aan de globalisering - drie vierde van alle computerprogramma's worden thans in India geschreven.
Het erfgoed daarentegen kan niet worden gedelokaliseerd en zal onze blijvende rijkdom uitmaken. Bescherming van het erfgoed verdient daarom de eerste prioriteit in de lokale, regionale, nationale en Europese politiek.